Sjaldnast verður friður um eitt eða neitt í íslenskri pólitík. Þó er til einhvers vinnandi að koma þessu leiðinda ESB máli út af borðinu með því að kjósa um það í eitt skipti fyrir öll. Síðasta ríkisstjórn heyktist á því og nú gefa stuðningsmenn hennar út þá yfirlýsingu að það tíðkist ekki að gefa út yfirlýsingu í formi þjóðaratkvæðis um aðild.
Guðmundur Steingrímsson, þingmaður og formaður Bjartrar framtíðar, er svo vel að sér í ESB fræðunum að hann heldur að hægt sé að kjósa um samning. Guðmundur er ekki læs eða þá að hann hefur ekki kynnt sér reglur ESB um aðildarumsókn.
Samkvæmt reglum ESB þá sækir land um aðild og venjulega er það óafturkræf ákvörðun. Ekkert land hefur hætt við aðild síðan reglum sambandsins var breytt. Þegar ríki hefur sótt um aðild tekur við aðlögun.
Í því er samningurinn fólginn að aðlögunarviðræðunum er skipt í 35 kafla. Þeir sem taka meðal annars á fiskveiðum, landbúnað, flutningum, orkumálum o.s.frv. Þegar kafli er opnaður hefjast viðræður um efni hans og aðildarríkið þarf að sýna á skýran og skilmerkilegan hátt hvort að það hafi tekið upp kröfur ESB sem um ræðir í hverjum eða hvernig það ætli að gera það. Þetta er samningurinn og það þarf varla gleraugu til að átta sig á því undir hvað umsóknarríki þarf að gangast til að komast inn í ESB. Bara að skoða þessi 35 kafla.
Vissulega eru til undantekningar frá þessum köflum en þær eru allar til bráðabirgða því annars þyrfti að breyta stjórnarskrá ESB, Lissabonsáttmálanum. Dettur einhverjum í hug að 300.000 manna þjóð geti fengið heila álfu til að breyta til dæmis sjávarútvegsstefnu sinni eða landbúnaðarmálum? Nei, enda sótti Ísland um aðild að ESB en ekki öfugt.
Jú, margt er vinnandi til að koma þessu leiðinlega máli út úr íslenskri pólitík. Ég hef lengi verið á þeirri skoðun að við eigum að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildina, rétt eins og síðasta ríkisstjórn átti að gera en þorði ekki.
Tilgangslaust er að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhald „samningaviðræðna“ enda eru aungvar slíkar í gangi. Um er að ræða aðlögunarviðræður og það er nákvæmlega það sem ESB ríkin vilja. Væri ákveðið að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhald viðræðnanna við ESB myndi það þýða að ríkið ætti að ganga í ESB vegna þess að út á það ganga aðlögunarviðræðurnar.